NASIL ÇARESİZ KALABİLİR İNSAN

Elime her kalemi aldığımda, İsrail'e lanet Filistin'e özlemi mi, yazmaktan başka bir şey gelmiyor içimden, nasıl bu kadar çaresiz kalabilir insan. Kalem kanlı kağıt kanlı yazan kan ağlarken, onlar birer cennet kuşu rahmetle uçtular dünyadan evlerine, cennetin çocukları. Dünya'yı boğacak kadar çok kan aktı, gözümüzden yaş, ne zaman dirilecek İslam'ın çocukları. Ne zaman bitecek bu zulüm izlerken, dayanamayıp kapatıyor insanlar, gözlerinden sakındıkları evlatları gözlerinin önünde kan revan,
Filistin annelerinin, ateşlenince korkan biz, ateşin içinden kurtaramıyor ordaki anneler, nasıl bir yangın nasıl bir ateş, yayılıyor zulmün ateşi dünyayı yakacak oradaki masumların ahı. Kudüs bize dargın biz Kudüs'e hasret, buda bizim dünya sürgünümüz, her zerremle lanetliyorum savaşın her türlüsünü
YIKILASIN İsrail ENKAZINI GÖREYİM SANA ÜLKE DİYENİN YÜZÜNE TÜKÜREYİM... Ahlarımız beddualarımız üstünüze olsun... Elbet bir gün güneş doğacak Kudüs'e, günlerimiz ayacak en aydınlık sabahlara, bayramlarımız bayram olacak. Bizi affetsin Allah, affetsin Kudüs, affetsin Kudüs'ün çocukları.